dziękuję
za rok czegoś wspaniałego

hipokryzja wymieszana z żałością

trochę bawi mnie to, że ludzie myślą, że nie zdaję sobie z czegoś sprawy, a tak naprawdę jestem w pełni świadoma i poinformowana. a później czuję smutek

każdy krzywdzi się sam, a to niczyja wina

nie wiem, czego potrzebuję bardziej: miłości czy samotności

to już depresja

umierałam wiele razy, umrę i przeżyję kolejny

rozmowa nie boli

gdy myślę, że coś miłego przydarza się mnie, to jednak się mylę, bo zawsze komuś innemu. tej pierwszej i  lepszej. a ja jestem tylko pierwszą - lepszą, lecz nic niewartą

boję się noworocznych postanowień

nic mi w życiu nie wyszło
w tym roku nic ponad przeciętną

uwolnij nas. albo nas zabij.

trudno jest ignorować rzeczy, dla których Cię pragnę

chciałabym tylko kochać, ale nie mam kogo

nie żyłam
martwa też nie byłam

to byłby najgorszy rok w życiu. na szczęście jedno światełko go ratuje i jeden uśmiech

gdyby nie przypadek, nic byś z życia nie miała

dziękuję, to trochę za mało, ale dodając więcej, można  wszystko zepsuć

ograniczają mnie tylko myśli z drutu kolczastego