bo to śmiertelne jest i nieuleczalne

za łaskę nieszczerze dziękuję

niewiarygodne, jak łatwo o kimś zapomnieć

słowa to jedyne co mogę mieć
słowa to jedyne co pozostało

i przestań się czerwienić

myśląc, że unikanie to jedyne wyjście

po raz kolejny sen kieruje moim dniem

na to nie ma leku

żyjemy trochę sobą

otoczywszy się niewłaściwymi ludźmi, umarła

milion małych ran, które otwierają się. za chwile zostanie ze mnie sama zakażona krew

nie patrz tak na mnie, tylko poczuj moją duszę

tej śmierci boję się najbardziej,  bo odbierze mi jedyne spełnione marzenie

i tam w Brzegu czułam się najlepiej i najbezpieczniej, choć z dala od domu i w pobliżu zagrożenia. żadnych trosk i tylko spokojny sen, życie pełne wrażeń, bicie serca unormowane. owijałam wokół palców wolny czas z najważniejsza osobą. to utkwiło mi w pamięci najbardziej.  i wiem teraz, że do szczęścia niewiele potrzeba, a może to tam, to tylko przerwa od cierpienia?